پتانسیل بالای کشور برای صادر نکردن

به گزارش آریا بلاگ، یکی از دغدغه های اساسی مدیران ارشد در هر سیستم و سازمانی، چگونگی پیاده سازی سیاست های کلان به استراتژی های کارآمد و سپس طراحی تاکتیک های لازم برای تحقق استراتژی ها و رسیدن به اهداف (میان مدت و کوتاه مدت) است. بدیهی است، چنانچه این زنجیره به هم پیوسته به درستی و هوشمندانه طراحی و پیاده سازی گردد آرمان ها و سیاست های کلان محقق و مزیت رقابتی در هر سطحی از مدیریت تامین می گردد.

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران به نقل از روابط عمومی بانک انصار؛ یکی از دغدغه های اساسی مدیران ارشد در هر سیستم و سازمانی، چگونگی پیاده سازی سیاست های کلان به استراتژی های کارآمد و سپس طراحی تاکتیک های لازم برای تحقق استراتژی ها و رسیدن به اهداف (میان مدت و کوتاه مدت) است. بدیهی است، چنانچه این زنجیره به هم پیوسته به درستی و هوشمندانه طراحی و پیاده سازی گردد آرمان ها و سیاست های کلان محقق و مزیت رقابتی در هر سطحی از مدیریت تامین می گردد.

حال با این مقدمه چنانچه مرورکوتاهی براسناد بالادستی و سیاست های کلان صادرات کشور داشته باشیم، خواهیم دید از نظر کمیت و کیفیت سیاست گذاری های کلان چیزی از کشورهای توسعه یافته و پیشرو در امرصادرات نه تنها کم نداریم بلکه شاید با کثرت سیاست های کلان نیز روبرو باشیم.

ولی در این میان نباید فراموش کنیم که توسعه صادرات در هیچ کشوری صرفاً با داشتن سیاست های کلان و جهت گیری مصوب و مندرج در اسناد بالادستی رونق نگرفنه است. برای توسعه بازار صادرات در کنار داشتن آرمان، سیاست های کلان و اهداف بلندمدت، احتیاج به طراحی و پیاده سازی دقیق استراتژی های توسعه محوردر حوزه صادرات داریم. استراتژی های فراگیری که همه ابعاد فراوری و بازرگانی و تجارت را در تمامی کشور زیر چتر خود بگیرد و تمامی حلقه های زنجیره فراوری در کشور را از ابتدا تا آخرین مرحله مصرف(چه در داخل و چه در خارج) پوشش دهد. سیاست های کلان بدون داشتن استراتژی های هوشمندانه مانند مسافری است که آدرس دقیق دارد و می داند به کجا می خواهد برود ولی اراده محکم، مرکب مطمئن و برنامه منسجمی برای سفرندارد، لذا به رغم داشتن آدرس دقیق و علاقه برای سفر هیچگاه به مقصد نمی رسد.

برای تحقق شعار سال و رهایی از مسائلی که روز به روز گره آن کورتر می گردد بایستی همانگونه که رهبر معظم انقلاب بارها و بارها فرمودند نگاه خود را به درون و امکانات ذاتی خود معطوف سازیم. رونق مالی، اشتغال، جهش فراوری و تمامی فعالیت های بنگاه های فراوریی باید زیر چتر یک استراتژی صادرات محورقرار گیرند تا سیاست های کلان رنگ عملیاتی بخود بگیرند و به دنبال آن تمامی موانع صادرات اعم از موانع قانونی(برطرف خلاء های قانونی، تصحیح قوانین متناقض، ایجاد قوانین جدید، همسان سازی قوانین داخلی با قوانین تجارت خارجی)، ناهماهنگی های اداری، بوروکراسی دست و پاگیر، موانع پولی و ارزی و ... برای تحقق این امر باید شناسایی ودر اسرع وقت از پیش پا برداشته شوند.

همه ما بخوبی می دانیم که مشکل کشورما نداشتن امکانات ذاتی، کمبود نیروی انسانی، نبود دانش و تخصص، ضعف اراده، نداشتن انگیزه و روحیه پیشرفت و ... نیست. مشکل کشور ما صرفاً وجود تحریم های ظالمانه آمریکای جهانخوار نیست. بلکه با کمال تاسف می توان گفت مشکل کشورما نداشتن و یا طراحی ناقص استراتژی های کلان برای توسعه همه جانبه است. همچنین کشورما از برنامه محور نبودن و ضعف در پیاده سازی استراتژی ها و نداشتن اهتمام لازم برای ایجاد همسویی استراتژیک، نگاه به بیرون و ... در حال رنج و آسیب است. تا وقتی صادرات به یک استراتژی فراگیر در کشور تبدیل نگردد، اتفاق خاصی نمی افتد و جهش فراوریی صورت نمی گیرد.

باید همه متولیان امر اقتصاد، سیاست، فرهنگ، قوانین، به گونه ای هماهنگ در راستای تحقق توسعه صادرات گام بردارند و در این راستا پر فراز و نشیب با راهنمایی و تقویت و راهبری بخش خصوصی چرخ فراوری و صادرات آن را به یک عزم ملی تبدیل و آن را با سرعت به حرکت درآورند. همچنین برای پیمودن پیروز این راستا و داشتن کارنامه ای قابل قبول بایستی علاوه بر داشتن سیاست های کلان، جهت گیری های کلی و استراتژی های فراگیر، با تمهیداتی هوشمندانه هزینه های محیطی صادرات را کاهش داد و سیاست ها و خط مشی های تشویقی را افزایش داد.یادمان باشد ما نمی توانیم با حاکم کردن قوانین داخلی خودمان بر قوانین و رویه های صادرات بین المللی، پیروز به توسعه صادرات شویم. برای این کار باید ضمن همسان سازی قوانین با قواعد بین المللی اکوسیستم فراوری و تجارت بین المللی را ایجاد و تقویت کنیم.

بدیهی است بدون ایجاد این اکوسیستم هرچقدر کوشش و تشویق برای صادرات صورت گیرد باز صادرات در اولویت قرار نمی گیرد. چون سیاست های کلان روی کاغذ به تنهایی قادر نیست تا صادرات کشور را تحت شعاع خود قرار دهد و بازار صادرات را جذاب و سودآور کند. بی جهت نیست که می گویند گل های یک گلستان هیچ گاه با نگاه محبت آمیز و تشویق شفاهی باغبان رشد نمی نمایند، بلکه آن چیزی که موجبات رشد ونمو گل ها و گیاهان را فراهم می آورد، همانا تدارک محیط مناسب، رسیدگی و مراقبت مستمرباغبان است.

مخلص کلام برای ایجاد یک مکانیسم عملیاتی و خلق یک اکوسیستم صادراتی بایستی قبل از هرچیز از فراوری سیاست های شعاری فاصله بگیریم و سپس به خلق یک استراتژی کلان و فراگیر مبتنی بر صادرات مبادرت ورزیم. و در ادامه ساز و کارهای رشد صادرات را در یک اکوسیستم چابک و کارآمد و با نگاهی درون زا مفصل بندی و پیاده سازی کنیم.

ایجاد فضای رقابتی هوشمندانه در داخل کشور نیز می تواند ضمن ارتقاء سطح کیفی محصولات و برطرف انحصار و فساد های احتمالی، هم هزینه های محیطی فراوری را کاهش داده و هم زمینه های رقابت جهانی را بخوبی فراهم کند. یادمان نرود برای نیل بدین منظور بایستی حتی المقدور چشم ها را به روی صادرات نفتی ببندیم و آشکارا به تقویت بخش خصوصی به عنوان موتور محرک فراوری و صادرات در کشور بپردازیم.

با واگذاری صحیح، قانونمند و عادلانه شرکت های دولتی به بخش خصوصی میزان تصدی گری بخش دولتی را کاهش دهیم و فضای تنفس در بازار بورس را برای ورود همگان و تقویت اقتصاد ملی سالم سازی کنیم. نکته کلیدی در این میان هم وضع قوانین حمایت نماینده و تضمین ثبات در آنهاست. قوانین نباید به گونه ای باشد که با تغییرات مدیریتی دچار تغییر شوند. آنچه فراوری نماینده و صادرنماینده احتیاج دارد تنفس در فضایی آرام و باثبات است.

برای ساختن فردایی بهتر احتیاجمند تفکر و اقدامات استراتژیک از سوی مسئولان و متولیان ذیربط هستیم. کشور ما در حال حاضر پتانسیل های زیادی برای صادر نکردن و کاهش انگیزه های صادرنماینده در خود دارد. امید است در سال جهش فراوری متولیان امر به جای درخواست دعا از ملت با خلق یک استراتژی صادرات محور و همراه کردن آن با یک الزام ملی هرچه سریع تر نسبت به تخفیف مسائل آحاد مردم اقدام نمایند.

مهدی رضایی

مدیرعامل بانک انصار